Waldemar II van Denemarken
| 1170-1241 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Denemarken | ||||||
|
||||||
| Graaf van Holstein | ||||||
|
||||||
|
Waldemar II (28 juni 1170 - 28 maart 1241), bijgenaamd de Overwinnaar, was koning van Denemarken van 1202 tot 1241.
Hij was de tweede zoon van koning Waldemar I en Sofia van Polotsk, een Russische prinses. Na zijn broer Knoet VI vele jaren gediend te hebben, volgde hij zijn kinderloze broer in 1202 op. Gedurende zijn leven breidde hij het Deense koninkrijk flink uit. In de jaren 10 van de 13de eeuw voert Waldemar een kruistocht in Estland tegen de laatste heidenen in Europa. Hij wist hen te onderwerpen. Tijdens de slag bij Lyndanisse, in de buurt van Reval, viel er volgens een legende een rood doek met een wit kruis uit de hemel. Het doek werd bekend als de Dannebrog en was vanaf die tijd de vlag van Denemarken.
Hij wist van Denemarken een grootmacht te maken, maar viel in 1223 in handen van zijn rancuneuze vazal, graaf Hendrik van Schwerin. Hij werd in 1226 vrijgelaten onder de voorwaarde dat hij de meeste van zijn Duitse veroveringen moest opgeven. In 1227 viel Waldemar Duitsland binnen in een poging om zijn verloren gebieden terug te winnen, maar hij werd door een coalitieleger onder leiding van Lübeck verslagen in de slag bij Bornhöved. De nederlaag bij Bornhöved markeerde het einde van het Deense Oostzeerijk, alleen Estland bleef in Deense handen. De rest van zijn leven hield Waldemar zich bezig met het codificeren van de wet (Jutland Codex - Deens: Jyske Lov).
Waldemar was twee maal getrouwd. Zijn eerste huwelijk was met Margarethe van Bohemen, in Denemarken beter bekend als koningin Dagmar. Zij baarde hem een zoon, Waldemar, die tot medekoning werd benoemd, maar die voor zijn vader overleed. Zijn tweede vrouw was Berengária, de dochter van Sancho I van Portugal. Zij kreeg een dochter, Sophia, die huwde met markgraaf Johan I van Brandenburg, en drie zonen, die allen koning van Denemarken werden: Erik IV, Abel en Christoffel I. Waldemar werd opgevolgd door Erik IV.
