Vulkanisatie
Vulkanisatie is het proces waarbij men dwarsverbindingen tussen verschillende monomeerketens bijmaakt. Dit wordt het meest toegepast op latex, in feite een polyisopreenketen.
Door het toevoegen van zuurstof en zwavel (beide twee elektronen tekort) kan men bruggen slaan tussen twee ketens, dit doordat iedere latex-monomeer nog een dubbele binding vrij heeft. Zie ook Zwavelbrug.
Het ontstaan van deze dwarsverbindingen maakt het originele vloeibare latex stijver en brosser. Door met verschillende concentraties zwavel te werken, ontstaan verschillende soorten rubber: van zeer elastische met weinig zwavel, tot autobanden met 3 à 5% S, en tenslotte hardrubber voor knuppels e.d. met zo'n 40% S.
Dit proces is verantwoordelijk voor het verouderingsproces van (auto)banden, door het contact met de open lucht (zuurstof) worden alsmaar meer dwarsverbindingen gevormd, waardoor de band stijver en brosser wordt.
Dit proces wordt versneld door UV-straling.
[bewerk] Geschiedenis
Charles Goodyear (1800-1860) was de eerste om zwavel te gebruiken om rubber van vorm te doen veranderen. Hij heeft altijd beweerd dat het per toeval was, maar hij had er reeds veel onderzoek naar gedaan. Charles vroeg het patent aan op 5 juli 1843, en wachtte tot 1853 om over zijn ontdekking te spreken in zijn boek, Gum-Elastica.
De Goodyear Tire and Rubber Company nam de naam over van Goodyear, maar heeft geen band met de familie Goodyear.
