Voxel
Het woord voxel is een portmanteau van de Engelse woorden volume en pixel en geeft een aan een volumecel gebonden waarde aan in een driedimensionale ruimte, bij uitbreiding van de eerder bestaande term pixel, van picture element, dat een waarde in een tweedimensionaal vlak aangeeft, en dat opgang deed toen mensen digitaal plaatjes in computers gingen opslaan.
De term voxel wordt meestal in de 3D-computergraphics gebruikt, maar vindt ook zijn toepassingen in de visualisatie en analyse van medische en wetenschappelijke gegevens. Zo wordt de term gebruikt in de radiologie, bij magnetische resonantie-beeldvorming, computertomografie of echografie.
Sommige 3D displays gebruiken voxels om hun resolutie te beschrijven. Een display is bijvoorbeeld in staat om 512x512x512 voxels te laten zien.
Afhankelijk van het gebruik kan de waarde van een voxel op twee wijzen worden geïnterpreteerd:
- Een kleine kubus met specifieke eigenschappen (XYZ-coördinaten) in een groter volume met een Cartesisch coördinatenstelsel. Hier is het een analoog aan een pixel, welke data in twee dimensies kan weergeven.
- Een balkvormige cel in een regelmatig opgedeeld kader of een onbegrensde ruimte. Deze betekenis wordt veelal gebruikt bij bepaalde technieken die worden toegepast bij straalvervolging.
