Volsken
De Volsken (ook wel Volsci genoemd) waren een Italisch volk uit de Oudheid, dat een belangrijke rol speelde in de eerste eeuw van de Romeinse Republiek. Zij bewoonden een groot deel van het zuidoosten van de huidige Italiaanse regio Latium, een gebied dat deels heuvelachtig, deels moerassig was (Pontijnse moerassen). De Volsken spraken een taal van de Oskisch-Umbrische of Umbro-Sabellische groep, nauw verwant met het Umbrisch en Samnitisch en iets minder nauw met het Latijn.
Zij waren vaak in oorlog met de Romeinen en Latijnen, vaak in bondgenootschap met de Aequi, terwijl hun andere buren, de Hernici, reeds vanaf 486 v. Chr. de kant van Rome hadden gekozen.
Toen in de tweede helft van de 5e eeuw v. Chr. de weerstand van de Volsken gebroken was, werd een groot deel van hun akkerland door Rome geannexeerd en met Romeinse en Latijnse kolonisten bevolkt. Wel zijn de resterende Volsken tijdens de laatste opstand van de Latijnen tegen Rome (ca. 340 v. Chr.) ook nog eenmaal in opstand gekomen. Daarna werden zij waarschijnlijk spoedig geromaniseerd.
