Terbeschikkingstellingsregeling
De terbeschikkingstellingsregeling (TBS) is een Nederlands fiscale regime, waaronder iemand valt wanneer hij vermogensbestanddelen ter beschikking stelt aan een vennootschap of een onderneming van een met hem verbonden persoon. Hieronder vallen grofweg zijn fiscale partner plus een aantal personen met hij nauwe financiele banden (zoals geen gezamenlijk pensioen) onderhoudt. Met betrekking tot vennootschappen gaat het dan om vennootschappen waarin een (met hem verbonden persoon) een [aanmerkelijk belang] heeft. Het vermogensbestanddeel, dat normaliter in box 3 valt (1,2 % van de waarde van het vermogensbestanddeel vermogensrendementsheffing), valt nu in box 1 (progressief tarief). Van het bestanddeel moet een balans worden opgemaakt, waarbij de resultaat uit de werkzaamheid aangegeven dient te worden.
TBS is ingevoerd bij de belastingherziening van 2001 als een antimisbruikmaatregel. Het beoogt te voorkomen dat ondernemers vermogensbestanddelen, die normaal in box 1 (winst uit onderneming) belast worden, in box 3 geplaatst worden waar ze aan een milde 1,2% heffing onderworpen zijn. Bovendien mag de onderneming wel de kosten van het ter beschikking stellen, een verbuiksvergoeding, aftrekken. Om dit soort aan-jezelf-verhuur-constructies te voorkomen, is bij de belastingherziening van 2001 het TBS-regime ingevoerd.
