Temperatuurmethode
De temperatuurmethode is een anticonceptiemethode, die echter tamelijk onbetrouwbaar is.
Deze is gebaseerd op het feit dat bij iedere eisprong de lichaamstemperatuur van de vrouw met minstens 0,2 °C stijgt. Dit kan waargenomen worden door elke dag op een zelfde tijdstip, vóór het opstaan, de lichaamstemperatuur van de vrouw tot op tienden van graden Celsius te meten met een daarvoor geschikte thermometer, en de gegevens in een grafiek bij te houden. Vanaf de avond van de derde dag van de temperatuurstijging is er zekerheid dat de vruchtbare fase van de menstruatiecyclus voorbij is. Tot dan dient onthouding in acht genomen te worden teneinde een bevruchting te voorkomen. Ook vóór de eisprong / temperatuurverhoging dient seksueel contact vermeden te worden. Daarvoor vertrouwt men op de waarneming van bepaalde symptomen, met name het optreden van het transparante, dradentrekkende vruchtbare slijm dat in de opmaat naar de vruchtbare periode van de cyclus door de baarmoedermond geproduceerd wordt. De temperatuurmethode wordt dan ook niet aangeraden zonder waarneming van die symptomen. Men spreekt dan van de sympto-thermale methode. Deze kan aangeleerd worden middels speciale cursussen die onder meer door NFP-Vlaanderen gegeven worden. De methode vraagt een goede motivatie van beide partners, en wordt niet zelden als relatieverbeterend ervaren, omdat man en vrouw in gesprek raken over hun seksuele betrekkingen met respect voor het functioneren van beider lichaam (hetgeen bij kunstmatige middelen veel minder het geval is). Indien correct toegepast bereikt de symptothermale methode een betrouwbaarheid (Pearl-index) die vergelijkbaar is met de pil.
Zie ook: Periodieke onthouding
