Superheterodyne
Superheterodyne is een principe in de natuurkunde. Het uitgevoerde principe wordt een superheterodyne radio-ontvanger of superheterodyne ontvanger genoemd, deze werd uitgevonden door Edwin Armstrong in 1918.
In de natuurkunde, betekent het woord heterodyne het genereren van nieuwe frequenties door het mengen van twee of meer signalen in een niet-lineair circuit zoals een radiobuis, transistor of diodemengcircuit. Het mengen van twee signalen met verschillende frequenties, zeg f1 en f2, levert een signaal op dat de somfrequentie, f1+f2, en de verschilfrequentie |f1-f2| bevat.
In een superheterodyne radio-ontvanger wordt het ontvangen radiosignaal gemengd met een lokaal-opgewekt sinusvormig signaal waarvan de luisteraar de frequentie kan instellen. Door het mengen ontstaat een signaal met de somfrequentie, die wordt weggefilterd, en een signaal met de verschilfrequentie. Het signaal met de verschilfrequentie wordt verstrekt, gefilterd, en uiteindelijk gelijkgericht om het geluidssignaal te kunnen weergeven. Door het instellen van de frequentie van het mengsignaal kan de luisteraar de radio 'afstemmen' en zo een zender kiezen. Het voordeel van de superheterodyne radio-ontvanger is dat de versterking van het mengsignaal steeds binnen een smalbandig frequentiegebied gebeurt, hetgeen technisch veel eenvoudiger te realiseren is dan het breedbandig versterken van het antennesignaal, of smalbandig filteren met een afgestemde kring.
