Stalkaars
| Stalkaars | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Verbascum densiflorum |
De Stalkaars (Verbascum densiflorum) is een tweejarige plant behorend tot de Helmkruidfamilie. De wetenschappelijk soortnaam densiflorum verwijst naar de dicht opeenstaande bloemen.
Inhoud |
[bewerk] Kenmerken
De tot 3 meter hoge plant bloeit slechts eenmalig. De plant beschikt over een speciale droogte aanpassing: De viltig behaarde bladeren lopen af rondom de stengel. Het regenwater wordt hierdoor naar de wortel geleid. De beharing vermindert verdamping.
De kroonbladen van de bloemen zijn geel door flavonoïde en beschikken over een hoge UV-Reflectie. De meeldraden zijn vergroeid.
De bloemen zijn aarvormig gerangschikt, vaak vertakt, en bloeien van juni tot september, van onder naar boven. De bloemen zijn pm. 3 cm groot. Hieruit ontwikkelt zich een bruin kapsel dat de zaden bevat. De plant bevat ca. 60.000 zaden per plant, een 300 per bloem.
[bewerk] Biotoop
De stalkaars prefereert droge, open, omgewerkte grond. In Nederland en België komt de stalkaars voor in de duinen, in de Gelderse rivierdalen en in Belgisch en Nederlands Limburg.
[bewerk] Gebruik
Vanwege de slijmstoffen en de saponine worden de bloemen o.a. bij hoest gebruikt. In de volksapotheek wordt het ook tegen reuma gebruikt. Ook wordt het sap van de bladeren aanbevolen bij slecht helende wonden. Behalve genoemde stoffen bevatten de bloemkronen ook etherische olie, fytosterolen en rubber.
[bewerk] Overig
In de regio Lommel werde lichtjes die op vochtige plaatsen in het riet rondzweefden ook stalkaarsen genoemd.
