Sjabloon:StadINL 18
Peking of Beijing is de hoofdstad van China. Peking is één van de vier gemeenten in de Volksrepubliek China die de status heeft gelijk aan die van een provincie.
Na Sjanghai is Peking qua inwonertal de grootste stad van de Volksrepubliek, er wonen ongeveer 15 miljoen inwoners in Peking (bevolkingsaantal is geschat voor 2005). De stad is een belangrijk knooppunt voor verschillende vormen van vervoer met vele spoorwegen, autowegen en autosnelwegen die in en uit de stad gaan. Peking wordt vooral gezien als het belangrijkste centrum voor bestuur, onderwijs en cultuur. De economische hoofdsteden van China zijn echter Sjanghai en Hongkong.
Er waren al steden in de buurt van Peking in het 1e millennium v.Chr. De hoofdsstad van de Staat Yan (燕), een van de machten tijdens de Warring States Period, werd gesticht te Ji (T: 薊 / S: 蓟), nabij het moderne Peking. Ji wordt vaak aangezien als het begin van Peking, maar voor de 6e eeuw werd de stad verlaten. De exacte locatie van de stad is tot op heden onbekend, ondanks dat er veel moeite is gestoken in het vinden van de plaats.
In lijn met de tradities die gelden in Oost-Azië, waar de naamgeving 'hoofdstad' expliciet in de naam van de stad voorkomt is Beijing als zodanig benoemd. Beijing (北京) betekent letterlijk "noordelijke hoofdstad". De term Peking vindt zijn oorsprong bij een groep Franse missionarissen van 400 jaar geleden en is de naam voor de hoofdstad in de taal Yue (kantonees). Het correspondeert met een archaïsche uitspraak die geen rekening houdt met de klankverandering van 'k' naar 'j' in Mandarijn, die optrad gedurende de Qing-dynastie. In de Nederlandse taal is Peking gebruikelijker dan Beijing, maar het gebruik van laatstgenoemde neemt wel sterk toe.
