Spraaksynthese
Spraaksynthese is het kunstmatig produceren van menselijke spraak. Het is onder meer een onderzoeksgebied binnen de kunstmatige intelligentie.
[bewerk] Methoden
De op dit moment meest populaire en succesvolle methode is de 'concatenative'-aanpak, waarbij kleinere eenheden (doorgaans difonen) aan elkaar geplakt worden en aangepast worden om in de contekst te kloppen.
In de jaren 70 was de de formantsynthese populair, bij deze aanpak werden de formanten die een klinker omspannen (doorgaans 2 of 3) gegenereerd en aangevuld met een grondtoon (de toonhoogte van de spreker). Dit leidt echter tot de typische robotklank van een vocoder.
De minst praktische, maar theoretisch minst gekunstelde is articulaire synthese, waarbij in feite het hele menselijke spraakkanaal wordt gemodelleerd.
[bewerk] Geschiedenis
Hoewel tegenwoordig dergelijke systemen elektronisch zijn, bestaat het veld al zeer lange tijd. Vroege onderzoekers in dit veld waren Paus Silvester II (d. 1003), Albertus Magnus (1198-1280), en Roger Bacon (1214-1294).
