Slag bij Baesweiler
In 1371, ten tijde van de Honderdjarige Oorlog, zwerven er in het gebied tussen Rijn en Maas grote groepen huurlingen rond die het land onveilig maken. Nadat Franse huurlingen Brabantse kooplieden op Guliks grondgebied beroofd hebben, weigert Willem, hertog van Gulik, aan Wenceslaus, hertog van Brabant, een schadevergoeding te betalen. Sterker nog, hij beschermt de huurlingen en neemt zelfs enkelen van hen in dienst. Hierop besluit Wenceslaus zijn gram te halen. Gesteund door Willem I, de graaf van Namen, trekt hij ten strijde tegen Gulik. De hertog van Gulik roept daarop de steun in van zijn zwager Eduard I, de hertog van Gelre.
Deze verschijnt op 22 augustus op het slagveld bij Baesweiler, een dorp iets ten noorden van Aken. Op dat moment ziet de situatie er niet erg gunstig uit voor de Gulikers, maar de komst van de Geldersen is beslissend voor het verloop van de strijd. De Brabanders kunnen tegen deze nieuwe vijand geen stand meer houden en worden teruggedreven. De gevangenneming van de hertog van Brabant en de graaf van Namen beëindigt de strijd.
