Slag aan de Nadao
De slag aan de Nadao vond plaats in 454. In deze veldslag vochten de Ostrogoten en Gepiden samen tegen de Hunnen. De Hunnen koning Ellac sneuvelde tijdens deze slag.
[bewerk] Aanleiding
De Ostrogoten en de Gepiden waren vazalen van de Hunnen. In de slag op de Catalaunische velden vochten zij nog aan de zijde van koning Attilla tegen de Romeinen en hun bondgenoten. Na de dood van Attilla in 453 kwamen de Ostrogoten en Gepiden massaal in opstand tegen hun overheersers. De vorsten Thiudimir, Valamir en Vidimir leidden de opstand van de Ostrogoten. De Gepiden werden aangevoerd door hun koning Ardarik.
[bewerk] De veldslag
In 454 trokken de Ostrogoten en Gepiden gesamenlijk op tegen de Hunnen. Ergens in Pannonië aan de Nadao, een zijrivier van de Sava troffen zij het leger van de Hunnen. In de veldslag die daarop volgde behaalde het leger van Gepiden en Ostrogoten de overwinning. De koning van de Hunnen Ellac sneuvelde in de strijd en de Ostrogoten en Gepiden verkregen hun vrijheid. Door deze overwinning kwam er tevens een einde aan de overheersing van de Hunnen in Centraal en Oostelijk Europa. Zij trokken na de slag in oostelijke richting.
[bewerk] Nasleep
Na de overwinning op de Hunnen vestigden de Ostrogoten zich in Pannonië. Het Oost-Romeinse Rijk kende hen in 455 deze streek toe als bondgenoten. De Gepiden vonden een vestigingsgebied in de Karpaten. Zij werden een belangrijke kracht in het verdrijven van de Hunnen en als dank kregen zij ook toestemming voor vestiging in het Romeinse Rijk. Niet lang na de veldslag aan de Nedao kwam de oude rivaliteit tussen de Gepiden en Ostrogoten weer boven drijven. Er ontstonden voortdurend schermutselingen tussen deze volken waarbij ook de Skiren en Herulen betrokken waren. Pas in 469 kwam hier een einde aan toen de Ostrogoten de Gepiden uit Pannonië verdreven.
