Sint-Baafsabdij
De Sint-Baafsabdij in Gent werd in de 7e eeuw gesticht door Amandus van Gent, een zendeling uit Aquitanië.
Rond 629-639 probeerde Amandus de inwoners van de Gentgouw (pagus Gandao) te bekeren maar dat liep aanvankelijk niet vlot. Amandus stuitte op verzet en zou meermaals door de Gentenaars in het water gegooid zijn. Hij zette echter door en met de hulp van vrijgekochte gevangenen en slaven die hij gedoopt had kreeg hij langzaamaan succes. Een mirakel waarbij een veroordeelde gehangene weer tot leven werd gewekt zou erg geholpen hebben.
Men vermoedt dat Amandus zich vestigde op een domein van de Merovingische koningen (Blandinium, Blandijn) dat in de Gallo-Romeinse tijd toebehoorde aan een Blandi(n)us. Deze abdij werd Ganda genoemd en werd één van de twee grote Gentse abdijen, naast de Sint-Pietersabdij.
Enkele jaren na de stichting trad een edelman in het Gandaklooster in en nam er de naam Bavo aan. In de 9de eeuw werd de abdij naar hem genoemd maar kort daarop door de Noormannen verwoest.
In de 10e eeuw werd ze heropgericht onder impuls van Arnulf I de Grote, graaf van Vlaanderen. In 1540 gaf keizer Karel bevel grote delen van de abdij, onder andere de indrukwekkende Romaanse abdijkerk, te slopen. In de plaats kwam een dwangburcht, het Spanjaardenkasteel.
