Sedov (schip)
De Sedov (Sedow; СЕДОВ; oorspronkelijk Magdalene Vinnen II) is een Russische stalen viermastbark met hulpmotor. Het is een van de grootste traditionele zeilschepen die nog varen. Het schip is genoemd naar de Russische marineofficier en poolonderzoeker Georgi Sedov. Haar thuishaven is Moermansk.
De Sedov liep in 1921 als Magdalene Vinnen II van stapel op de Krupp Germaniawerf in Kiel. Rederij F. A. Vinnen uit Bremen was door de Eerste Wereldoorlog en het Verdrag van Versailles al haar schepen kwijtgeraakt, en de Magdalene Vinnen II vormde deel van de wederopbouw van haar vloot. De rederij vond een hulpmotor niet nodig, maar liet zich door de werf en het Rijkscomité voor de herbouw van de Duitse koopvaardijvloot overtuigen.
Het schip maakte op 1 september 1921 haar eerste reis. Het vervoerde toen steenkool van Cardiff naar Buenos Aires. De Magdalene Vinnen II werd veel gebruikt om salpeter uit Chili en graan uit Australië naar Duitsland te vervoeren. In 1936 werd ze verkocht aan de Norddeutscher Loyd, die het onder de naam Kommodore Johnsen als vrachtvarend opleidingsschip gebruikte. Daartoe werden verblijven voor 50 tot 60 officieren in opleiding ingebouwd. Op de terugtocht van haar eerste reis als Kommodore Johnsen zond het schip op 3 maart 1937 een noodsignaal uit wegens zware slagzij, nadat de lading tijdens een orkaan was gaan schuiven. Een Duitse tanker gooide olie op de golven, en toen ook de wind ging liggen, kon de lading worden gestabiliseerd. De Kommodore Johnsen maakte in 1939 zijn laatste reis en keerde op 11 augustus terug in Bremerhaven. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het schip opgelegd.
Na afloop van de Tweede Wereldoorlog voer het schip onder geallieerd bevel van de Flensburger Förde naar Hamburg. Op 20 december 1945 werd het schip door het Verenigd Koninkrijk als herstelbetaling overgedragen aan de Sovjet-Unie. Het zou voortaan de naam Sedov dragen, en werd ingezet als opleidingsschip van de Sovjet-marine. Van 1957 tot 1966 voer het met kadetten aan boord op het noordellijk deel van de Atlantische Oceaan om oceanografisch onderzoek te doen. Vervolgens werd de Sedov eigendom van het ministerie van Visserij dat het schip gebruikte als opleidingsschip van de Russische koopvaardij. Tussen 1975 en 1981 lag de Sedov op de marinewerf Kronstadt bij Sint-Petersburg. Het schip werd in 1981 omgebouwd zodat er meer mensen op konden worden gehuisvest, en er kwamen sportruimten, leslokalen en een klein museum. Het werd onderdeel van de Baltische divisie van opleidingsschepen met Riga als thuishaven, en voer in augustus van dat jaar voor het eerst sinds de oorlog een westerse haven binnen, Horsens in Denemarken.
Sinds 1991 is het eigendom van de Technische Universiteit Moermansk. De Sedov vaart van lente tot herfst als opleidingsschip op de Noordzee en de Oostzee. In beperkte mate kunnen betalende passagiers meevaren. Omdat de thuishaven erg koud is, streeft de universiteit er naar het schip in Duitse havens te laten overwinteren. In de winters van 2003/2004 en 2004/2005 lag het schip in Warnemünde. In de zomer van 2005 fungeerde de Sedov als filmset voor het draaien van een film over de ondergang van de viermastbark Pamir. Voor die gelegenheid werd de romp van de Sedov zwart geschilderd.
De Sedov is het grootste nog zeilende traditionele zeilschip, en het op een na grootste zeilschip ter wereld. Alleen de nieuw gebouwde Royal Clipper is nog groter.
[bewerk] Technische gegevens
- tonnage: 3556 bruto / 3017 netto
- waterverplaatsing: 6148 ton (gewicht plus lading)
- laadvermogen (als vrachtschip): 5340 ton
- lengte: 117,5 m over alles
- breedte: 14,6 m
- diepgang: 6,5 m
- masthoogte boven water: 58 m
- zeiloppervlak: 4195 m²
- hulpmotor: 1150 PK dieselmotor
- topsnelheid (zeilend): ruim 18 knopen
- bemanning:
- als vrachtschip: ca. 30 koppen
- als opleidingsschip: 55-60 koppen vaste bemanning; maximaal 110 kadetten, en maximaal 44 betalende opvarenden
Naar Georgij Sedov is ook een ijsbreker genoemd; zie Georgi Sedow (ijsbreker).
