Sebald de Weert
Sebald de Weert (15?? - Ceylon 1602) was een Nederlands zeevaarder die onder leiding van Jacques Mahu op expeditie ging om via de Straat Magellaan naar Indië te varen. Toen ze op 27 juni 1598 Texel met 5 schepen verlieten was Sebald de Weert kapitein op het schip de Blijde Boodschap. Later zou hij kapitein worden op het schip de Geloof.
Tijdens een storm raakte de groep uit elkaar. Het schip De Liefde zou later als eerste Nederlandse schip Japan bereiken op 19 april 1600. Sebald probeerde eerst bij de schepen van Olivier van Noort aan te klampen, maar ging toen dit niet lukte terug naar Nederland en op de terugreis nam hij de Jasoneilanden, een eilandengroep nabij de Falklandeilanden, waar. Deze heetten daarom nog lange tijd ook de 'Sebald de Weert-eilanden'.
In 1602 vertrok De Weert naar Indië als vice-admiraal van de eerste vloot van de VOC (leider was Wybrand van Warwijck). Hij landde op Ceylon, waar de Nederlanders hulp toezegden aan de lokale heerser tegen de Portugezen. De Nederlanders misdroegen zich echter, en de koning veranderde van mening. Hij nodigde De Weert en diverse andere Nederlanders uit voor een banket, waarbij hij ze allen liet vermoorden.
