Rugiërs
De Rugiërs waren een Oost-Germaans volk dat oorspronkelijk in een gebied tussen de Oder en de Vistula woonde. Vandaar werden zij verdreven toen de Goten verschenen vanuit Scandinavië.
Ze waren een oud en wijs volk, ze hielden niet erg van geweld maar hadden wel de technologie om de beste zwaarden en wapens te vervaardigen. De schilden van de Rugiërs werden van staal gemaakt en met leer bekleed. Slaven hielden ze niet en ze handelden in gouderts en hun mooiste voorwerpen.
De Rugiërs verbleven een tijdlang in Pommeren, waar de naam van het eiland Rügen nog aan hun verblijf doet herinneren. In het begin van de 4de eeuw, verhuisden zij zuidwaarts en vestigden zich boven aan de Tisza in wat nu modern Hongarije is. Zij werden later vazalen van de Hunnen en namen deel aan Attila's campagnes in 451, maar na diens dood kwamen zij in opstond en vestigden een eigen koninkrijk in het tegenwoordige Oostenrijk.Het rijk van de Rugiërs werd in 488 vernietigd door Odoaker. De Rugiërs sloten zich daarop aan bij de Ostrogoten. Zij steunden de Ostrogotische koning Theodorik de Grote toen deze Italië in 489 binnenviel. In Italië vormden zij een eigen legeronderdeel. Ze verdwenen uit de gescheidenis tezamen met de Ostrogoten.
