Romeinse Curie
De Romeinse Curie (Latijn: curia romana) is het bestuursorgaan van de Heilige Stoel, waardoor de Paus de aangelegenheden van de gehele Kerk pleegt te behandelen en die in zijn naam en op zijn gezag haar taak vervult ten behoeve van de gehele Katholieke Kerk.
Het woord curie is afgeleid van het Latijnse curia, dat verwijst naar de plaats waar in de klassieke Oudheid de Romeinse senaat vergaderde. Later werd de term gebruikt om het paleis van de vorst aan te duiden en stilaan ook voor het ‘vorstelijke huis’, de hofhouding die de vorst bijstond in zijn bestuurstaak.
[bewerk] Samenstelling
De curie bestaat uit
- het Staatssecretariaat of Pauselijk Secretariaat,
- de Raad voor publieke aangelegenheden van de Kerk,
- de Congregaties :
- de Congregatie voor de Geloofsleer
- de Congregatie voor de Oosterse Kerken
- de Congregatie voor de Goddelijke Eredienst en de Regeling van de Sacramenten
- de Congregatie voor de Heilig- en Zaligsprekingsprocessen
- de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren
- de Congregatie voor de Clerus
- de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gezelschappen van Apostolisch Leven
- de Congregatie voor de Katholieke Opvoeding (seminaries, katholieke universiteiten e.d.)
- de Congregatie voor de Bisschoppen
- de Rechtbanken :
- de Apostolische Penitentiarie,
- de Hoogste Rechtbank van de Apostolische Signatuur en
- de Sacra Rota Romana
- de Pauselijke Raden
- de Pauselijke Raad voor de Leken
- de Pauselijke Raad ter Bevordering van de Eenheid van de Christenen
- de Pauselijke Raad voor het Gezin
- de Pauselijke Raad voor Pastorale Zorg van Migranten en Reizigers
- de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog
- de Pauselijke Raad 'Justitia et Pax'
- de Pauselijke Raad 'Cor Unum'
- de Pauselijke Raad voor de Gezondheidswerkers
- de Pauselijke Raad voor de Wetteksten
- de Pauselijke Raad voor de Cultuur
- de Pauselijke Raad voor de Sociale Communicatiemiddelen
- de Bisschoppensynodes
- de Pauselijke Commissies
- Ecclesia Dei
- Herziening van de Vulgaat
- Gewijde archeologie
- de Staat Vaticaanstad
- de Commissie voor religieuze betrekkingen met de joden
- de Pauselijke Bijbelcommissie
- de Pauselijke Academies
- de Pauselijke Academie voor het Leven
- de Pauselijke Academie voor de Wetenschappen
- de Pauselijke Academie voor Sociale Wetenschappen
- de Pauselijke Academie voor Kerkelijke Diplomatie
- de andere instituten.
In beperkte zin wordt de term curie ook gebruikt voor de bestuursorganen van een bisdom.
[bewerk] Geschiedenis
In de Middeleeuwen was er een strijd tussen de macht van de concilies (conciliarisme) en de hofhouding van de paus: de curie.
Alhoewel Paus Martinus V (1417-1431) door het Concilie van Konstanz gekozen werd om uit de strijd tussen drie pausen te geraken, nam hij geen enkele bevoegdheid uit handen van de curie. Ook Paus Eugenius IV ontbond ijlings het Concilie van Bazel toen dat te veel weerstand bood.
Met het Motu proprio Integrae Servandae van 7 december 1965 gaf Paus Paulus VI nieuwe statuten aan het Heilig Officie, dat daarna 'Congregatie voor de Geloofsleer' heette. De apostolische constitutie Regimini Ecclesiae Universae van deze paus van 15 augustus 1967 bevatte een algehele reorganisatie van de curie en wordt gezien als de grondwet van de Heilige Stoel. Het aantal congregaties werd beperkt tot tien en vele veranderden van naam. Er kwamen raden en secretariaten bij en ook de bevoegdheid van het staatssecretariaat wijzigde sterk.
Met de Apostolische Constitutie Pastor Bonus van 28 juni 1988 voerde Paus Johannes Paulus II een nieuwe hervorming van de curie door, die tegemoet kwam aan de nieuwe noden van een sterk geïnternationaliseerde Kerk.
[bewerk] Externe links
- Organisatie van de curie - Een actueel overzicht van de diverse onderdelen van de curie, wie er leiding aan geeft en zijn leden.
- Integrae Servandae (in het Latijn)
- Integrae Servandae (in het Italiaans)
- Pastor Bonus (in het Nederlands)
