Rode Geus
De Rode Geus is een Nederlandse rundersoort, die zelfstandig in de Nederlandse natuur kan overleven. De Rode Geus is een kruising tussen het Brandrode rund en de Salers. Het dier is bewust ontwikkeld, door kruising, om een grote grazer in Nederland te hebben, die zelfstandig de begroeiing in de uiterwaarden in toom houdt.
[bewerk] Begrazing
De natuurontwikkeling in Nederland had sinds de jaren negentig van de twintigste eeuw baat bij zogenaamde grote grazers (rund, paard) om het dichtgroeien van natuurgebieden te voorkomen. Zonder de grazers zou er een zogenaamde monocultuur ontstaan, en zouden vele planten en dieren verdwijnen of niet meer terugkeren. Door begrazing ontstaat er ruimte voor een grotere diversiteit in de plantengroei en krijgen verschillende vogels, zoogdieren en insecten de kans om zich te vestigen in die gebieden.
Tot het eind van de twintigste eeuw was het graaswerk voorbehouden aan geïmporteerde grote grazers als de Schotse Hooglander, de Galloway en het Heckrund. In het verleden kwamen in Nederland van nature wel zelfredzame runderen voor, maar die zijn allen uitgestorven. ARK Natuurontwikkeling wilde weer een "eigen" rund in Nederland hebben en is er in geslaagd een rund te fokken dat zomer en winter totaal onafhankelijk van de mens buiten te leven. het beest kan ook zonder tussenkomst van de mens kalfjes werpen en grootbrengen.
[bewerk] Naamgeving
Vanaf het bestaan van het rund heette het "Kruisingsrund", aangezien er geen goede naam was bedacht. Na een prijsvraag in 2005 kreeg het dier de naam Rode Geus, een naam bedacht door Co Dekker.
Het dier is dieprood van kleur, wat de eerste helft van de naam verklaart. Het tweede deel - Geus - slaat terug op de "Geuzen", die er, net als dit rund, in slaagden om in de ruige uiterwaarden rondom de Nederlandse rivieren, het jaar rond in de natuur te overleven.
