Richter (rechtskunde)
De middeleeuwse richter verschilt hemelsbreed van de huidige rechter. De richter was wel de door de heer benoemde voorzitter van het gericht, maar vonnissen deed hij niet.
Die taak liet hij over aan bijzitters, die keurgenoten, maalmannen, schrerer (rekken) of hofgenoten werden genoemd. De twee of meer keurgenoten moesten een "oordeel vinden", de richter maakte het bekend en droeg zorg voor de uitvoering.
Na de Middeleeuwen vond het Romeinse recht meer en meer toepassing. Toen werden steeds meer juristen tot richter benoemd. Vóór 1795 betekende richten: orde handhaven en zonodig scheppen en was dus een omvangrijke taak.
| Bron(nen): |
|
Bron: J.Ph. de Monté Ver Loren, Hoofdlijnen uit de ontwikkeling der rechterlijke organisatie in de noordelijke Nederlanden tot de Bataafse omwenteling. Deventer, 1982. |
