René Just Haüy
René Just Haüy (Saint-Just-en-Chaussée, 28 februari 1743 - Parijs, 3 juni 1822) was een Franse mineraloog die wel wordt gezien als de eigenlijke grondlegger van de kristallografie.
Abt René Just Haüy werd op 28 februari 1743 geboren te Saint-Just-en-Chaussée in het departement Oise en stierf 3 juni 1822 in Parijs.
Hij is de grondlegger van de moderne mineralogie en broer van Valentin die zich wijdde aan de blinden. Hij bezette een leerstoel aan de Faculté des arts van de Sorbonne, en doceerde mineralogie aan het Muséum national d'histoire naturelle van 1802 tot 1822.
Haüy toonde aan dat de uitwendige kristalvorm het resultaat was van de opeenstapeling van kleine volume bouwstenen die hij molécules intégrantes noemde en waaraan zijn leerling Gabriel Delafosse het begrip kristalrooster ontleende in 1840.
Hij ligt begraven op de beroemde begraafplaats Père-Lachaise in Parijs.
[bewerk] Werken
- Essai d'une théorie sur la structure des crystaux (1784)
- Exposition raisonné de la théorie de l'électricité et du magnétisme, d'après les principes d'Æpinus (1787)
- De la structure considérée comme caractère distinctif des minéraux (1793)
- Exposition abrégé de la théorie de la structure des cristaux (1793)
- Extrait d'un traité élémentaire de minéralogie (1797)
- Traité de minéralogie (5 vols, 1801)
- Traité élémentaire de physique (2 vols 1803, 1806)
- Tableau comparatif des résultats de la cristallographie, et de l'analyse chimique relativement à la classification des minéraux (1809)
- Traité des pierres précieuses (1817)
- Traité de cristallographie (2 vols, 1822)
Hij schreef talrijke artikelen voor een aantal tijdschriften, met name Journal de physique en Annales du Museum d'Histoire Naturelle.
