Radiometer van Crookes
De radiometer van Crookes is een lichtmolentje dat bestaat uit glazen bol met daarin (vier) metalen wieken die op een verticale draaias gemonteerd zijn. De wieken zijn aan de ene zijde zwart en aan de andere zijde spiegelend. De luchtdruk in de bol is laag, ongeveer eenduizendste van een atmosfeer. Als het molentje belicht wordt, gaan de wieken draaien.
Deze zonnemotor werd bedacht door de chemicus Sir William Crookes in 1873.
[bewerk] Werking
Bij belichting door de zon of warmtestraling van bijvoorbeeld een hand warmt de zwarte, niet-reflecterende zijde van de vaantjes op, waardoor de omgevingslucht aan die kant mee-opwarmt en zo door uitzetting stuwkracht veroorzaakt.
Het is een misverstand dat het ronddraaien zou worden verzoorzaakt door de stralingsdruk van de lichtbron. Er zijn tenminste twee aanwijzingen tegen:
- bij diep vacuüm zuigen van de bol, dat wil zeggen ruim onder 1 miljoenste van een atmosfeer, neemt de werking af om bij totaal vacuüm geheel te stoppen;
- als de impuls van de lichtdeeltjes de wieken zou aandrijven, zou de reflecterende zijde van de lichtbron vandaan bewegen, maar het omgekeerde is het geval.
