Povlakte
De Povlakte is het vlakke land rond de Italiaanse rivier Po.
De term wordt ook wel in ruimere zin gebruikt voor heel het Noorden van Italië, d.w.z. de regio's Piëmont, Lombardije, Veneto, Emilia-Romagna, Friuli-Venezia Giulia, Trentino-Zuid-Tirol, Valle d'Aosta en Ligurië, hoewel een groot deel van dit gebied bergachtig is.
Dit gebied heeft een oppervlakte van ongeveer 120.000 km² (40% van de oppervlakte van Italië) en bijna 26 miljoen inwoners (44% van de bevolking van Italië).
De Povlakte in eigenlijke zin beslaat nog niet de helft van dit gebied. Geologisch gezien is deze vlakte een voorland bekken naast de Alpen waar isostatische daling plaatsvindt. Het bekken werd in de loop van miljoenen jaren opgevuld door sedimenten afkomstig van de Alpen en Apennijnen, soms zijn de sedimenten meer dan een kilometer dik.
Bij de monding van de Po wordt door afzetting van sedimenten nog steeds nieuw land gevormd. De Povlakte is een zeer vruchtbaar en dicht bevolkt gebied.
De hedendaagse Italiaanse politicus Umberto Bossi van de Lega Nord noemt de "Povlakte in in ruimere zin" Padania en is van mening dat dit gebied vanwege zijn relatief goede maatschappelijke orde en rijkdom zich zou moeten afscheiden van de rest van Italië.
De meeste Italianen zijn het hiermee niet eens, ook al erkennen zij het aparte karakter van deze regio, waar de dialecten (zo sterk verschillend van het hoog-Italiaans dat ze door velen als aparte talen worden beschouwd) veel elementen met het Frans gemeen hebben.
Het is ook interessant te bedenken dat dit gebied pas in de nadagen van de Romeinse Republiek, in het jaar 42 v. Chr., bij "Italië" werd ingelijfd. Voordien was het een afzonderlijke provincia, genaamd Gallia Cisalpina, d.w.z. "Gallië aan deze zijde van de Alpen". Een groot deel van dit gebied was toen namelijk bewoond door Galliërs, ook al woonden er flink wat kolonisten uit het Apennijnse schiereiland in hun midden. Het proces van de Romanisering van dit gebied was toen zeer beslist nog niet voltooid.
