Peter Zumthor
Peter Zumthor (Bazel, 26 april 1943) is een Zwitsers architect. Hij was aanvankelijk meubelmaker, maar in de jaren 1960, tegen de tijd dat het minimalisme in opmars kwam, kwam hij in aanraking met de architectuur en ging hij architectuur studeren op het New York Pratt Institute. Na zijn studie heeft hij zich beziggehouden met historische restauratieprojecten. Sinds 1979 heeft hij een eigen architectenbureau in Haldenstein, Zwitserland. Sinds 1996 is hij professor aan de nieuwe universiteit voor de architectuur in Mendrisio en eervol lid van de Bund Deutscher Architecten.
[bewerk] Werken en filosofie
Werken van Zumthor staan vooral bekend om het grote vakmanschap waarop hij zijn keuze maakt voor materialen en de manier waarop deze verwerkt worden binnen het ontwerp. De ontwerpen van Zumthor zijn verwant aan het Zwitserse Minimalisme maar onderscheiden zich door een eigenzinnigheid en een liefde voor het platteland. Peter Zumthor beschrijft zijn aanpak als volgt: ‘Architecture has its own realm. It has a special physical relationship with life. I do not think of it primarily as either a message or a symbol, but as an envelope and background for life which goes on in and around it – a sensitive container for the rhythm of footsteps on the floor, for the concentration of work, for the silence of sleep… Hieruit blijkt dat Zumthor het belangrijk vindt dat architectuur zijn eigen leven gaat leiden. Het heeft een speciale band met het levende. Het moet een verpakking zijn voor de verschillende functies die het leven met zich meebrengt. Door een verpakking om een werkgedeelte te ontwerpen kan men architectuur zien als de verpakking van een levensfunctie ontwerpen.
Zumthor heeft een bepaalde positie binnen het bouwen en de architectuur theorie. Maar hij heeft daar zijn eigen mening over. Hij is niet geïnteresseerd in architectuur die alleen maar op papier uitgevochten wordt. Veel architecten gaan helemaal voor de 2d versie van een gebouw, maar niet voor het uiteindelijke eindresultaat. Ze zijn meer geïnteresseerd in de theorie of in een bepaald gedeelte van het gebouw. Zumthor zelf vindt het belangrijker om zich bezig te houden met de materialen. Hoe vormen in elkaar over kunnen vloeien, niet op de esthetisch juiste manier, maar op de manier hoe het hem uitkomt. Hij is geïnteresseerd in het gebouw zelf, hoe je het ziet, hoe je het voelt, hoe het is gemaakt, waarbij het gebouw als een lichaam om een binnenklimaat gevormd is. Zumthor houdt ervan om de kwaliteiten van ruimte maximaal te uitten, door de materialen en ruimte-indelingen zorgvuldig te kiezen. De ware ervaring van een gebouw van Zumthor komt van de textuur, het lichtspel en het handwerk.
Een voorbeeld van de architectuur van Zumthor is het Gugulan House. Het is een oud boerderijtje in de bergen van Zwitserland wat van generatie op generatie van een boerenfamilie is geweest. Het is verkocht aan een stadse familie die Peter Zumthor in 1990 vroegen om het te moderniseren of aan te passen voor de vakanties die ze er wilden houden. Hoofddoel was om het magische van de plek en de eeuwenlange functie als boerderij niet te verliezen.
Het gebouw is oorspronkelijk gebouwd in 1709, het is een gebouw wat door de jaren al heel wat generaties versleten heeft maar is altijd blijven staan en er is niet veel aan verandert. De geschiedenis van de familie en het huis moest intact blijven bij het nieuwe ontwerp van de verbouwing. Het laten herleven van de geest van het huis was een van de belangrijkste onderdelen van het ontwerp van Peter Zumthor.
Het huis is gebouwd naar aanleiding van het Zwitserse karakter. De methode van constructie was typisch voor de Zwitserse traditie om zware massieve balken te gebruiken binnen de architectuur. De ingang tot het nieuwe huis moest zich aan dezelfde kant bevinden als die de boeren eeuwen geleden ook gebruikten. Moderne materialen werden vermeden en de moderne functies werden verbannen, zoals een moderne keuken of een modern bad. Het moest de essentie worden van de architect en de plaats waar het gebouw staat. Binnen een aantal jaren heeft het huis dezelfde aanblik als wat het had voordat het verbouwd werd. Door weersinvloeden en jaargetijden zal het gaan verkleuren en net lijken of het een heel oud gebouw is.
