Perzikkruid
| Perzikkruid | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Persicaria maculosa |
Perzikkruid (Persicaria maculosa, voorheen Polygonum persicaria) is een algemeen voorkomende, vaste plant uit de Duizendknoopfamilie.
Niet-correcte namen die men in de literatuur kan tegenkomen zijn onder andere: Persicaria persicaria, Persicaria ruderalis, Persicaria ruderalis, Persicaria vulgaris, Polygonum dubium, Polygonum fusiforme, Polygonum minus, Polygonum puritanorum.
Andere namen zijn onder andere roods, reds, smert en krödde (lees hier hoe de plant volgens de legende aan zijn vlekken is gekomen).
De plant komt in west-Europa algemeen voor op braakliggende gronden, in bermen langs wegen en oevers, en in plantsoenen.
De tot 1 meter hoge plant heeft groene, lancetvormige en gaafrandige bladeren met vaak donkere, bruine tot zwarte vlekken.
De roze-rode bloemhoofdjes zijn in schijnaren gerangschikt en bloeien van juni tot aan december.
[bewerk] Gebruik
Het zaad van deze plant wordt door vogelhouders verzameld, er zijn veel gekweekte vogelsoorten die dit lusten. Bij barmsijzen zou dit zaad de rode kleur op borst en pet helpen behouden.
De etherische olie geeft een scherpe smaak aan de plant.
[bewerk] Variëteiten
- Polygonum minus var. subcontinuum (Meisn.) Fern.
- Polygonum persicaria var. angustifolium Beckh.
- Polygonum persicaria var. ruderale (Salisb.) Meisn.
 |
 |
 |
