Parzival
Parzival was één van de ridders van de legendarische Koning Arthur. Zijn levensverhaal is aan het begin van de dertiende eeuw beschreven door Wolfram von Eschenbach in de versroman Parzival. Al eerder beschreef Chrétien de Troyes diens geschiedenis in de roman Perceval, ou le Conte du Graal (in het Nederlands vertaald als Parsival of de geschiedenis van de graal). Richard Wagner liet zich door het verhaal van Von Eschenbach inspireren tot het schrijven van de opera Parsifal. Sommige historici betwijfelen of Parzival werkelijk bestaan heeft.
Het verhaal gaat ongeveer als volgt. Toen Parzivals moeder, Herzeloyde, zwanger was, sneuvelde zijn vader op het slagveld. Zijn moeder besloot daarom ervoor te zorgen dat haar zoon niet hetzelfde lot zou overkomen en voedde hem in volledige afzondering op in het woud, weg van het hof.
Op een dag ontmoettte hij in een bos echter een ridder, wiens levensverhaal hem zo fascineerde dat hij naar het hof van Arthur wilde gaan, hetgeen hij deed, ondanks het protest van zijn moeder. Daar raakte hij betrokken bij de queeste naar de Heilige graal. Na omzwervingen bereikt Parsifal het kasteel van de zieke Koning Visser. Midden in de nacht wordt hij wakker. Voor zijn verbaasde ogen komt een vreemde stoet langs: een van de passanten draagt een vreemde schotel waaruit licht komt. Parsifal kan geen woord uitbrengen. Aan de basis van zijn onvermogen om te spreken ligt een misplaatste hoffelijkheid: Parsifal is opgegroeid in de bossen en kent het protocol onvoldoende, is onzeker in zijn omgang met mensen, en dus zwijgt hij. De volgende morgen verlaat hij het kasteel. Als hij nog even omkijkt, ziet hij het kasteel zomaar verdwijnen. Dan beseft hij dat hij de kans van zijn leven gemist heeft: in de nachtelijke stoet werd immers hem de graal aangeboden, maar in zijn onvermogen om te spreken, misloopt hij die.
