Parijse metrolijn 13
| Lijnen van de metro van Parijs |
|
| Metrolijn 1 | |
| Metrolijn 2 | |
| Metrolijn 3 | |
| Metrolijn 4 | |
| Metrolijn 5 | |
| Metrolijn 6 | |
| Metrolijn 7 | |
| Metrolijn 8 | |
| Metrolijn 9 | |
| Metrolijn 10 | |
| Metrolijn 11 | |
| Metrolijn 12 | |
| Metrolijn 13 | |
| Metrolijn 14 | |
| Zie ook: | |
| RER | |
De Parijse metrolijn 13 is een metrolijn in het Parijse metronetwerk die ontstaan is door samenvoeging van lijn B van de Compagnie Nord-Sud en de oude lijn 14. De lijn verbindt de randgemeenten Saint-Denis en Asnières-Gennevilliers in het noorden via de Parijse binnenstad met Châtillon-Montrouge in het zuiden.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
[bewerk] Lijn B van het netwerk van de Compagnie Nord-Sud
Het oorspronkelijke traject van deze lijn werd geopend in februari 1911 en liep van Gare Saint-Lazare naar de Porte de Saint-Ouen. Een klein jaar later, in januari 1912, werd de vertakking richting de Porte de Clichy aangelegd. Vanaf splitsingsstations La Fourche gingen de treinen om en om naar de noordelijke eindstations rijden. Nadat de Compagnie Nord-Sud in 1930 overgenomen was door haar concurrent (en voorloper van de RATP), de Compagnie du chemin de fer Métropolitaine de Paris (CMP), werd de lijn hernoemd en ging ze door het leven als lijn 13. De CMP breidde de lijn in 1952 uit, de vertakking richting Saint-Ouen werd verlengd tot Carrefour Pleyel.
[bewerk] Oude lijn 14
Metrolijn 14 verbond in het zuiden van de stad de Porte de Vanves met Bienvenüe. De lijn was in handen van de CMP. In 1930 werd de lijn in noordelijke richting verlengd tot aan Duroc, zeven jaar later werd Invalides bereikt. Aan het einde van de jaren '30 werd een lange verbindingstunnel aangelegd tussen de stations Montparnasse (lijn 4 en 12) en Bienvenüe (lijn 13 en 6). Vanaf 1942 deelden de stations dezelfde naam, Montparnasse-Bienvenüe.
[bewerk] Samenvoeging
In de jaren '70 besloot men om de lijnen 13 en 14 met elkaar te verbinden. Er was enige tijd discussie over de nummering van de lijn die zou ontstaan door het verbinden van lijn 13 en 14. Uit bijgeloof werd er getwijfeld of men de lijn wel het nummer 13 zou moeten geven, vanwege de vermeende ongeluksbetekenis. Uiteindelijk besloot men, omdat niemand ooit had geprotesteerd tegen het al bestaande nummer van lijn 13 om dit nummer te behouden. In verschillende stappen werden de lijnen met elkaar verbonden. Eerst werd in juni 1973 lijn 13 in zuidelijke richting van Saint-Lazare naar Miromesnil verlengd, waarna in februari 1975 een verdere uitbreiding naar Champs-Elysées Clémenceau plaatsvond. Uiteindelijk werd in november 1976 de verbinding tussen Champs-Elysées Clémenceau en Invalides gelegd. Lijn 14 ging hiermee op in lijn 13.
Ondertussen waren er in 1976 ook enkele verlengingen aan de noordelijke en zuidelijke uiteinden van de lijn gereedgekomen. In mei werd het noordelijke eindstation verlegd van Carrefour Pleyel naar Saint-Denis Basilique. Tegelijk met de samenvoeging van lijn 13 en 14 kwam ook een verlenging in zuidelijke richting gereed, van Porte de Vanves naar Châtillon Montrouge. In 1980 werd de lijn uitgebreid van Porte de Clichy naar Gabriel Péri in Asnières-Gennevilliers. De laatste uitbreiding vond in 1998 plaats, toen de noordoostelijke tak werd verlengd naar Saint-Denis Université.
[bewerk] Toekomst
De noordwestelijke tak van de lijn, richting Asnières-Gennevilliers wordt op het moment uitgebreid richting Asnières-Gennevilliers-Le Luth. De lijn wordt met 1,88 km. verlengd en krijgt twee nieuwe stations. De bouw is begonnen in begin 2005 en oplevering is gepland halverwege 2008. Een derde station (Port de Gennevilliers) is nog in studie.
Lijn 13 is een van de drukste lijnen van het Parijse metronet. Er worden verschillende oplossingen bestudeerd, waaronder het verbinden van één van de twee noordelijke takken met lijn 14.
