Overeenkomst van Linggadjati
De Overeenkomst van Linggadjati is een op 15 november 1946 gesloten politiek akkoord tussen de Nederlandse regering en de eenzijdig uitgeroepen Republiek Indonesië.
De overeenkomst werd gesloten te Linggadjati, een bergdorp op Midden-Java. Voor Nederland drukte luitenant-gouverneur-generaal Hubertus van Mook zijn stempel op de onderhandelingen die op 11 en 12 november werden gevoerd; voor Indonesië was dat Sjahrir.
Nederland beloofde het gezag van de republiek over Java, Madura en Sumatra te erkennen. De republiek zou een deelstaat worden van de Verenigde Staten van Indonesië, die uiterlijk op 1 januari 1949 zouden zijn opgericht en met Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen de Nederlands-Indonesische Unie vormen. Aan het hoofd van deze unie zou het Nederlandse koningshuis staan.
De Tweede Kamer nam echter een motie aan met een interpretatie van het akkoord die Indonesië niet wilde accepteren. Op 25 maart 1947 ratificeerde Nederland dit 'uitgeklede' Linggadjati. Ook over de uitvoering ervan ontstonden conflicten. Op 20 juli van dat jaar zegde de Nederlandse regering de overeenkomst op, waarna militair ingrijpen volgde door middel van 'Operatie Product'; de eerste van de zogenaamde politionele acties.
