Overblijvende hardbloem
| Overblijvende hardbloem | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Scleranthus perennis (L., ) |
De overblijvende hardbloem (Scleranthus perennis L.) is een vaste plant die behoort tot de Anjerfamilie en staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam en zeer sterk afgenomen. De plant komt van nature voor in Eurazië.
De grijsgroene plant met roodachtige stengels wordt 5 tot 20 cm hoog, vormt een kruipende wortelstok en is aan de voet verhout. De stengelleden zijn vaak korter dan de priem tot lijnvormige bladeren.
De overblijvende hardbloem bloeit van mei tot oktober met groen met wit gekleurde bloemen. De bloem heeft geen kroonbladen, maar wel kelkbalden. De groene kelk is 2,4 tot 3 mm lang met tijdens de bloei rechtafstaande kelkslippen, die een 0,2 tot 0,3 mm brede, vliezige, witte rand hebben. De bloem is perigyn. Dat wil zeggen dat het vruchtbeginsel bovenstandig is en de bloembodem een soort 'kelkbuis' vormt, die half zo hoog is als het vruchtbeginsel.
De 3,5 tot 4,5 lange vrucht is een nootje.
De plant komt voor tussen laag gras en langs zandwegen op droge, kalkarme grond.
[bewerk] In andere talen
- Duits: Ausdauernder Knäuel
- Engels: Perennial Knawel
- Frans: Scléranthe vivace
