Oude Lutherse Kerk (Amsterdam)
De Oude Lutherse kerk aan het Spui, hoek Singel te Amsterdam is gebouwd op de plaats waar vroeger de huiskerk van de Lutheranen stond. De kerk is in de periode 1632-1633 onder leiding van Wessel Becker en Willem van Daelen gebouwd.
[bewerk] Geschiedenis
Al vanaf 1600 werd op deze plaats, een pakhuis genaamd De Vergulden Pot, gekerkt. Via aankoop van naastgelegen panden werd de oppervlakte van de kerk steeds groter. In 1631 gaf de stad Amsterdam toestemming om in plaats van de zeven gebouwen een nieuw kerkgebouw te plaatsen. In 1633 werd de kerk in gebruik genomen.
De kerk wordt behalve voor godsdienstige bijeenkomsten ook voor andere doeleinden gebruikt. In 1790 hield de Mij tot Nut van 't Algemeen haar eerste algemene vergadering. Door het teruglopen van het kerkbezoek heeft het kerkbestuur sinds 1961 de kerk en bijgebouwen verhuurd aan de Universiteit van Amsterdam. De universiteit heeft op werkdagen de beschikking over verschillende ruimtes. De kerk is gebouwd op een onregelmatig grondvlak. Het inwendige is rechthoekig van vorm, omgeven door galerijen, rustende op Ionische, Toscaanse en Dorische zuilen. De huidige preekstoel stamt uit 1640.
In de kerk bevindt zich een Bätz/Johan Frederik Witte-orgel uit 1886.
[bewerk] Restauratie
Door het verzakken van de fundering werd in 1925 een grondige restauratie uitgevoerd. De architect A.A. Kok liet de zerkenvloer lichten en de graven ruimen. Ook overbodige betimmeringen werden verwijderd. De oorspronkelijke glas-in-lood-ramen waren al in 1774 vervangen. Bij de laatste restauratie uit 1984-1986 in het interieur grotendeels naar oude situatie teruggebracht. In een bijgebouw is plaats ingeruimd voor de Tetterode-bibliotheek van de architect K.P.C. de Bazel.
