Nouvelle Vague (film)
De Nouvelle Vague is een nieuwe filmstijl die rond 1959 ontstond. De eerste film in deze stijl was À bout de souffle van Jean-Luc Godard.
De grondleggers van deze stijl waren Jean-Luc Godard, Alain Resnais, Eric Rohmer en François Truffaut. Ze hadden geen filmopleiding genoten maar zaten in filmclubs die elke Hollywood-film analyseerde en zochten naar een manier om het beter te maken. Deze mannen wilden afstappen van de Hollywoodclichés. Ze noemden Hollywood "de droomfabriek". De films van Hollywood deden er alles aan om de kijker te laten geloven dat het echt was. Zo is de montage van een Hollywood-film continu en daar waren ze op tegen. Jaren later werd de nieuwe stijl Nouvelle Vague genoemd. Er moest in worden voldaan aan de volgende regels:
- Er wordt met een handcamera gefilmd.
- De personen spreken tegen de camera.
- Bewuste vergrijpen tegen de continuïteit.
- gebruikmaken van springers & as-fouten
- Doorgedreven ellipsgebruik.
- Klankband
- Je hoort verschillende geluiden.
- Het geluid is niet synchroon.
- Het geluid gaat op en neer.
- Soort muziek: jazz (bedoeld om de kijker nerveus te maken).
De bedoeling was de kijker duidelijk te maken dat het maar film is.
