Nierfalen
| Nierfalen | ||
| ICD-10 | N17.
-N19. |
|
| ICD-9 | 584-585 | |
| DiseasesDB | 26060 | |
| MeSH | C12.777.419.780.500 | |
Nierfalen is de situatie die ontstaat als de nieren niet meer, of nauwelijks meer, werken. Dit heeft gevolgen voor vrijwel alle functies die normaal door een gezonde nier werden geregeld, zoals: urineproductie, zuivering van het bloed van afvalstoffen van het metabolisme (o.a. ureum), het zuur-base evenwicht van het lichaam, de hormonale regulering van de bloeddruk, de hoeveelheid water in het lichaam, de concentratie van allerlei elektrolieten in het bloed, de aanmaak van rode bloedcellen.
De concentratie van afvalstoffen zoals ureum en kreatinine in het bloed gaat omhoog. Ook natrium en kalium kunnen niet voldoende worden uitgescheiden. De vochtbalans komt in gevaar: gedronken vocht kan niet makkelijk worden uitgescheiden. Het lichaam verzuurt doordat er geen H+ ionen meer kunnen worden weggewerkt met de urine. De fosfaatbalans raakt van slag. Er ontstaat vaak anemie door gebrek aan het bloedaanmaak stimulerend hormoon EPO. De bloeddruk stijgt o.a. door overvulling.
In het verleden leidde dit syndroom onvermijdelijk tot de dood. De fatale afloop kon wat worden uitgesteld door een strikt dieet, met vochtbeperking en voedselsoorten die weinig afvalstoffen produceerden.
Sinds 1945, toen de Nederlander Willem Johan Kolff in Kampen de eerste geslaagde experimenten deed met een functionerende kunstnier, is er weer hoop voor deze patienten. Ze kunnen door kunstnierbehandeling vaak jarenlang in goede conditie worden gehouden en door niertransplantatie een normaal leven leiden, zij het met medicatie.
