Nefrotoxiciteit
Nefrotoxiciteit is de verzamelnaam van bestanddelen die een nadelige invloed kunnen hebben op de nierfunctie. Belangrijkste hiervan zijn geneesmiddelen. De schade kan tijdelijk van aard dan wel chronisch van aard zijn. In ernstige gevallen kan, al dan niet tijdelijk, nierfunctievervangende therapie noodzakelijk zijn.
Voorbeelden:
- NSAID's (non-steroid anti-inflammatory drug) pijnstillers en ontstekingsremmers als voltaren, diclofenac of naproxen.
- ACE remmers, bloeddrukverlagers als capoten, renitec.
- diuretica, plastabletten, furosemide (lasix) en bumetanide (burinex).
- Antibiotica, de aminoglycosiden (worden bij ernstige infecties toegediend via infuus) gentamycine, vancomycine.
- Contrastmateriaal bij angiografie-en en CT scans.
De nadelige effecten kunnen optreden bij mensen met voorheen een normale nierfunctie. Het blijkt echter dat enkele risicofactoren een rol spelen. Al gestoorde nierfunctie, diabetes mellitus (suikerziekte), oudere leeftijd, hart- en vaatproblematiek, lagere bloeddruk en de combinatie van deze factoren.
