Mondstuk
Het mondstuk is het deel van een (blaas)muziekinstrument waar de toon gevormd wordt door het laten trillen van lippen of het (enkel/dubbel) riet. Dit riet slijt vrij snel en moet daarom regelmatig vervangen worden.
De rest van het muziekinstrument zorgt voornamelijk voor versterking van het geluid en de verandering in toonhoogte.
[bewerk] Soorten Mondstukken
Er zijn verschillende soorten mondstukken. Op veel koperblaasinstrumenten (trompet, trombone, tuba) staat een komvormig mondstuk, waartegen de lippen moeten trillen om een toon voort te brengen. Als men alleen zou blazen, zou er geen toon ontstaan, het laten trillen van de lippen is dus essentieel. Ook op de hoorn staat een dergelijk mondstuk, maar dit is iets meer trechtervormig, waardoor de toon van de hoorn wat minder fel klinkt dan die van bijvoorbeeld een trompet.
Ook de didgeridoo heeft een mondstuk maar meer nog een blaasgat echter is deze van bijenwas en moet je bij deze bij het aanblazen je lippen als het ware laten flapperen waardoor een staande geluidsgolf ontstaat die door de buis (didgeridoo) naar buiten komt. Het monotone geluid wat een beetje op gebrom lijkt is dan hoorbaar. Een aparte techniek die op onder andere didge.nl duidelijk omschreven staat.
Een dwarsfluit en een piccolo hebben een heel ander mondstuk. Op deze instrumenten zit een blaasgat. Er moet tegen de rand van dit blaasgat geblazen worden, om de lucht in trilling te brengen.
Een ander soort mondstuk is het riet. Er is in de rieten een verdere onderverdeling te maken, men maakt namelijk onderscheid tussen een dubbel en een enkel riet.
Instrumenten met een enkel riet zijn bijvoorbeeld de klarinet en de saxofoon. De rieten van deze instrumenten staan op een mondstuk, dat makkelijk in de mond te nemen is, en worden op hun plaats gehouden door een soort metalen band. Door op het mondstuk te blazen ontstaat de toon bij deze instrumenten. Dit komt doordat het riet trilt tegen het mondstuk.
Dan nog de instrumenten met een dubbel riet. Dit zijn de hobo en de fagot. Bij deze instrumenten is het zo dat de lucht in trilling wordt gebracht doordat er op twee rieten die tegen elkaar aan staan wordt geblazen. Men moet de lucht hierdoorheen persen, waardoor de toon ontstaat.
