Moeritherium
| Moeritherium | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Moeritherium |
||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||
|
||||||||||
| Geslacht | ||||||||||
| Moeritherium |
Moeritherium is een uitgestorven dier dat tijdens het Laat-Eoceen in de mangrovebossen van Egypte leefde. Dit dier is één van de eerste slurfdieren (Proboscidea), waartoe ook de olifanten behoren.
Moeritherium bracht waarschijnlijk het grootste deel van zijn tijd door in het water. Hij leefde in rivieren, meren en moerassen waar hij zich voedde met waterplanten. Moeritherium bezat een lage schedel met in ieder geval drie ware en twee valse kiezen in elke kaakhelft. Kleine slagtanden waren aanwezig in de onderkaak. Dit steviggebouwde dier was ongeveer 70 cm hoog, 120 cm lang en 180 kg zwaar. De ogen en oren bevonden zich hoog op de kop. Moeritherium had een klein slurfje, vergelijkbaar met die van de huidige tapirs.
Met betrekking tot hun evolutie zijn er verschillende opvattingen. Een algemene opvatting is dat Moeritherium één van de oudst bekende slurfdieren is. Hij leefde in de tijdsperiode 36 tot 33 miljoen jaar geleden. Het voornaamste argument om dit dier aan het begin van de ontwikkeling van de slurfdieren te plaatsen, is de zeer krachtige ontwikkeling van de tweede snijtanden in de boven- en onderkaak. Bij alle slurfdieren komen stoottanden voor, die altijd sterk afwijkende tweede snijtanden zijn. Ook had hij een kort slurfje. De eerste fossielen van Moeritherium werden ontdekt in het Egyptische Fayyum in 1904. Er zijn ook fossielen aangetroffen op andere plaatsen onder meer in Noord- en West-Afrika. Moeritherium behoorde tot een soort zijtak van de familie van de slurfdieren, die zich een nijlpaard- of tapir-achtige levenwijze lijkt te hebben aangemeten.
