Mijnenveger (vaartuig)
Een mijnenveger is een vaartuig ingericht voor het opruimen (vegen) van zeemijnen.
Er worden verschillende soorten veegtuigen gebruikt, aangepast aan het type mijn dat geveegd wordt: er zijn klassieke (drijvende of verankerde) contactmijnen, akoestische, magnetische en drukmijnen. Elk soort vereist een andere veegmethode.
In verband met het voorkomen van magnetische mijnen worden mijnenvegers (en mijnenjagers) van niet-magnetische materialen gemaakt. Vaak van hout, maar ook aluminium en polyester worden gebruikt.
Voor verschillende typen wateren bestaan oceaan-, kust- en ondiepwatermijnenvegers.
[bewerk] Nederland
Na de Tweede Wereldoorlog waren grote aantallen mijnenvegers nodig voor het ruimen van de vaarrroutes op de Noordzee. Aanvankelijk maakte men gebruik van enkele vaartuigen die de oorlog overleefd hadden en van voormalige Duitse en Engelse vaartuigen.
Vanaf de jaren vijftig kwamen daar grote aantallen nieuwe schepen bij:
- 6 oceaanmijnenvegers van de O' of Onversaagd klasse,
- 18 kustmijnenvegers van de Dokkum klasse,
- 14 van de vrijwel identieke Wildervank klasse,
- 14 van de Beemster klasse en
- 16 ondiepwatermijnenvegers van de Van Straelen klasse.
Vanaf de jaren zestig werden reeds diverse exemplaren uit dienst genomen of verbouwd tot hoofdkwartierschip, duikvaartuig of mijnenjager. In de jaren tachtig werden nog 15 mijnenjagers van de Alkmaar klasse in dienst gesteld. Na de buitendienststelling van de laatste mijnenvegers van de Dokkumklasse is er geen veegcapaciteit meer.
