Miguel León Portilla
Miguel León Portilla (Mexico-stad, 22 februari 1926) is een Mexicaanse antropoloog en Mexicanist. Hij wordt beschouwd als de belangrijkste autoriteit op de taal- en letterkunde en de filosofie van het Nahuatl.
Hij ontving in 1956 zijn doctorstitel in de filosofie summa cum laude met een these over de Nahuatl filosofie. Hij deed dit onder Ángel María Garibay. Hij was van mening toegedaan dat dat wat de Europeanen goden noemden, voor de Azteken in werkelijkheid manifestaties waren van een dubbelgodheid Ometeotl/Omecihuatl.
León Portilla was leider van een beweging te streefde naar herwaardering van de Nahuatl literatuur, niet alleen de klassieke maar ook de moderne. Nahuatl wordt immers nog door meer dan een miljoen mensen gesproken. Hij is er dan ook mede voor verantwoorderlijk dat sommige scholen in Mexico tegenwoordig tweetalig zijn ingericht.
León Portilla bracht ook de werken van Bernardino de Sahagún, een van de belangrijkste bronnen over de Azteekse beschaving, weer naar voren. Hij verklaarde dat Sahagún de eerste antropoloog was omdat hij in zijn manier van werken de tijd ver vooruit was. Sahagún maakte aan de hand van gesprekken met oudere Azteken uitgebreide werken over het leven van de Azteken. Van de Spaanse autoriteiten moest hij zijn werk echter inkorten. Zij uiteindelijke werd was de Florentijnse Codex. Voor León Portilla was er slechts één incomplete vertaling, in het Duits.
Een van de bekendste boeken van León Portilla is La visión de los vencidos ("De visie van de verslagenen", internationaal bekend als "Gebroken speren"). Het boek, dat aan de hand van Azteekse geschriften de val van het Azteekse rijk vanuit de ogen van de Azteken beschrijft, is in een groot aantal talen vertaald. Door het werk van León Portilla wordt Tlacaellel, die oorspronkelijk als onbelangrijke priester beschouwd werd, tegenwoordig als 'mastermind' van het Azteekse imperium gezien.
