Mestcel
Mestcellen (of mastocyten) werden eerst beschreven door Paul Ehrlich in 1987 vanwege hun kleuringseigenschappen en grote granulen.
[bewerk] Geschiedenis
De grote granulen deden hem geloven dat zij het omliggende weefsel voedden en hij noemde ze "Mastzellen" (duits voor mestcellen).
[bewerk] Heden
Tegenwoordig echter veronderstelt men men dat ze deel uitmaken van het immuunsysteem, waarbij ze na gebonden te zijn aan antigeen specifieke IgE antilichamen, kunnen cross-linken (binden) met het antigeen/allergeen die het lichaam betreed via de longen (zoals in het geval van astma en hooikoorts). Hierna vindt degranulatie plaats van de gevulde blaasjes in de mestcellen (granulen), waarbij stoffen zoals histamine vrijkomen en lokaal de immuunrespons doen versterken door andere cellen van het immuunsysteem vanuit het bloed naar de lokale infectie te brengen via bloedvatpermeabiliteit (bloedvatdoorlaatbaarheid) te vergroten; ze gelijken sterk op basofiele granulocyten (een soort witte bloedcellen). Mestcellen zijn echter nog niet volgroeid wanneer zij het beenmerg verlaten, maar rijpen pas nadat ze zich in het weefsel vastgehecht hebben. De mestcel heeft dus één universele functie, maar is plaatsgebonden. Mestcellen spelen een belangrijke rol bij de IgE-gemedieerde allergische reactie ofwel type I hypersensitiviteits reactie (zie ook hierboven voor het mechanisme).
