Melchior de Hondecoeter
Melchior de Hondecoeter of d'Hondecoeter (Utrecht, 1636 – Amsterdam, 3 april 1695) was een Nederlands kunstschilder. Hij was de zoon van Gijsbert de Hondecoeter, de kleinzoon van Gillis Claesz. de Hondecoeter en een neef van Jan Baptist Weenix en Jan Weenix.
Inhoud |
[bewerk] Leven
Melchior de Hondecoeter werd opgeleid door zijn vader en na diens dood in 1653 door zijn oom Jan Baptist Weenix. Hij verdiepte zich graag in religie en in de bijbel. Arnold Houbraken vermeld dat Melchior voor het slapen gaan hardop bad. Dat deed hij met zoveel ernst en vervoering dat zijn oom en moeder in stilte aan de trap stonden te luisteren. Ze twijfelden of hij nu tot schilder of tot predikant moest worden opgeleid.
Melchior werd in 1659 in Den Haag, waar zijn zuster woonde, lid van het schildergenootschap Pictura. In 1663 verhuisde hij naar Amsterdam, waar hij trouwde met Susanna Tradel, eveneens van Vlaamse afkomst. Hij woonde achtereenvolgens op de Lauriergracht, niet ver van Gerrit van Uylenburgh en Joan Huydecoper van Maarsseveen en op de Prinsengracht bij de Westermarkt. Melchior had een bedilzuchtige vrouw; vanwege haar inwonende zusters bracht hij veel tijd door in zijn tuin aan de Lijnbaansgracht en in de herberg.
Het verhaal gaat dat Hondecoeter een haan had afgericht om die in verschillende poses te kunnen schilderen, maar volgens de boedelinventaris gebruikte hij een galgh om vogels op te zetten. Hij was een succesvol schilder, maar had niettemin te maken met concurrentie van zijn neef Jan Weenix, Dirk Valkenburg en Adriaen van Olen.
Melchior de Hondecoeter stierf in het huis van zijn enige dochter Isabel in de Warmoesstraat. Zijn schoonzoon weigerde de erfenis, vanwege de mogelijke schulden. De inventaris bevatte bijna vijftig schilderijen, waaronder twee portretten door Michiel Angelo. Melchior de Hondecoeter ligt begraven in de Westerkerk.
[bewerk] Werk
Melchior de Hondecoeter specialiseerde zich in afbeeldingen van vogels, vooral pluimvee. Zijn de taferelen aanvankelijk vrij eenvoudig, vanaf circa 1670 krijgt de entourage meer aandacht: omringende architectuur en parkaanleg, steeds meer exotische vogels. Hij schilderde behalve kleine kabinetstukjes, ook grote wanddecoraties, onder andere in opdracht van Willem III en voor Paleis Soestdijk. Hij had zijn belangstelling voor dieren gemeen met zijn vader en grootvader, maar de grootste invloed zullen de jachtstukken van zijn oom Jan Baptist Weenix op hem uitgeoefend hebben. Zijn werk was voornamelijk decoratief van aard; de waardering ervoor is na zijn dood verminderd.
[bewerk] Bron
Bredius, A., Künstler-Inventare. Urkunden zur Geschichte der Holländischen Kunst des XVIten, XVIIten und XVIIIten Jahrhunderts ('s-Gravenhage 1915-1922).
