Medisch tuchtcollege
Een medisch tuchtcollege is een vorm van tuchtrecht dat ten doel heeft de kwaliteit van de beroepsbeoefening door fysiotherapeuten, gezondheidszorgpsychologen, psychotherapeuten, apothekers, artsen, fysiotherapeuten, tandartsen, verloskundigen en verpleegkundigen te toetsen met het doel dit op een bepaald niveau te houden. Medisch tuchtrecht wordt in de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg vastgelegd.
Het is nadrukkelijk niet gericht op genoegdoening of schadevergoeding voor de patiënt, maar om te zien of het handelen van iemand van de beroepsgroep voldoet aan de eisen die men daaraan zou mogen stellen. Een tuchtcollege bestaat daarom uit juridisch geschoolde leden, maar ook uit medici. Een tuchtcollege kan waarschuwingen, boetes, en tijdelijke of permanente verboden uitdelen het beroep uit te oefenen.
Bij het publiek bestaat wel eens de indruk dat medici in de tuchtraad de aangeklaagde medici de hand boven het hoofd houden. Een aanzienlijk deel (ca 85%) van de klachten wordt inderdaad niet gegrond bevonden. Bij artsen bestaat omgekeerd de indruk dat mensen soms hun verdriet om een slechte afloop van een medische behandeling, ook als er geen fouten zijn begaan, vertalen in woede naar de behandelende geneesheer.
Toen overigens recent de samenstelling van de tuchtcolleges veranderd werd, met meer juridische en minder medische inbreng, werden er in de daaropvolgende periode niet minder maar juist meer klachten ongegrond bevonden.
