Mariene biologie
Mariene biologie is die tak van de biologie die zich bezighoudt met leven in de zeeën en oceanen. 71% van het aardoppervlak bestaat uit zout water en de bijbehorende biodiversiteit is dan ook enorm. Daarnaast zorgen algen in de zeeën voor het grootste gedeelte van de zuurstof die mensen inademen.
Net als biologie in het algemeen kenmerkt de mariene biologie zich door de indeling op verschillende organisatieniveaus:
- Mariene microbiologie houdt zich bezig met het leven van wezens die zo klein zijn dat je ze met het blote oog niet kunt zien.
- Mariene fysiologen onderzoeken de bijzondere fysiologische aspecten van het leven in zee. Onderzoek naar duikersziekte, dat ook bij duikende zoogdieren als potvissen voorkomt, is een mooi voorbeeld.
- Mariene populatiebiologie monitort het gedrag, de grootte en de dynamiek van populaties van bepaalde soorten. Soorten die bevist worden, zoals walvissen en haring, of soorten die bedreigd worden, zoals koraal krijgen de meeste aandacht.
- Mariene ecologen bestuderen de samenhang tussen de levende en de levenloze natuur in de zee. De gevolgen van olierampen, of de effecten van en invloed op klimaatverandering zijn bekende voorbeelden.
Mariene biologie wordt al bedreven zolang mensen de moeite nemen om de vissen die ze omhoog halen een naam te geven, maar de wetenschap heeft veel geprofiteerd van technische uitvindingen. Een gedeelte wordt ook door landbiologen gebruikt, maar de uitvinding van duikapparatuur en al dan niet bemande onderzeeërs - met als beroemdste voorbeeld de bathiscaaf, verdienen speciale vermelding.
Het grootste Nederlandse onderzoeksinstituut voor mariene biologie is het NIOZ op Texel.
