Marcellin Berthelot
Pierre Eugène Marcellin Berthelot (Parijs 29 oktober 1827 - Parijs 18 maart 1907) was een Frans scheikundige en politicus.
Berthelot maakte in 1854 naam met zijn proefschrift, Sur les combinaisons de la glycerine avec les acides, dat eerder werk door Michel Eugène Chevreul uitbouwde. In 1859 werd hij benoemd tot hoogleraar Organische Chemie aan de École Supérieure de Pharmacie, en in 1865 accepteerde hij de speciaal voor hem ingestelde leerstoel Organische Chemie aan het College de France. Hij verkreeg het lidmaatschap van de Academie de Medicine in 1863, en in 1873 van de Academie des Sciences waarin hij vanaf 1889 de rol van permanent secretaris op zich zou nemen (als opvolger van Louis Pasteur). Hij werd inspecteur-generaal voor hoger onderwijs in 1876, en na zijn verkiezing tot senator in 1881 gaf hij blijk van hij een voortdurende interesse in onderwijs-gerelateerde vragen, met name in verband met de dienstplicht. Hij was tussen 1886 en 1887 minister voor openbaar onderwijs in het kabinet van René Goblet, en hij was tussen 1895 en 1896 minister van buitenlandse zaken in het kabinet van Leon Victor Auguste Bourgeois.
In zijn chemisch werk vond hij onder meer een aantal synthese-routes voor vele koolwaterstoffen, vetten, suikers, en bewees daarmee dat organische scheikundige verbindingen kunnen worden bereid met behulp van dezelfde technieken als anorganische verbindingen, een standpunt waartegen toentertijd enige filosofische weerstand bestond. In zijn latere werk richtte hij zich meer op de geschiedenis van de scheikunde (alchemie, chemie van de klassieke wereld).
