Lucius Aelius Verus
| Lucius Verus 130 - 169 |
|||||
|---|---|---|---|---|---|
| principaat | |||||
 |
|||||
| Tijdvak | Adoptiefkeizers, Antonijnse huis | ||||
|
|||||
| Medekeizer | Marcus Aurelius | ||||
| Persoonlijke gegevens | |||||
| Naam bij geboorte | Lucius Ceionus Commodus, na adoptie Lucius Aelius Aurelius Commodus | ||||
| Naam als keizer | Lucius Aurelius Verus Augustus | ||||
| Zoon van | Lucius Aelius Verus Caesar | ||||
| Geadopteerde zoon van | Antoninus Pius | ||||
| Gehuwd met | Lucilla | ||||
| Portaal Oudheid - Keizers van Rome | |||||
Lucius Aelius Verus (130-169) was de zoon van Lucius Aelius Caesar en medekeizer van Marcus Aurelius van 161 tot 169.
Zijn oorspronkelijke naam was Lucius Ceionus Commodus. Zijn naam als adoptief zoon van Antoninus Pius werd Lucius Aelius Aurelius Commodus.
Hadrianus had oorspronkelijk zijn vader Aelius benoemd tot zijn opvolger. Door zijn vroegtijdige dood, slechts enkele maanden voor de dood van Hadrianus zelf in 138, benoemde Hadrianus Antoninus Pius tot zijn opvolger. Voorwaarde was evenwel dat hij twee opvolgers zou adopteren, namelijk Marcus Aurelius en Lucius, de 7-jarige zoon van Aelius. Zij zouden beiden Antoninus moeten opvolgen en gezamenlijk regeren.
Gedurende de tijd dat Antoninus Pius regeerde, had Lucius Verus 22 jaar de gelegenheid zich voor te bereiden op het medekeizerschap, maar hij toonde weinig interesse. Marcus Aurelius daarentegen kreeg de titel Caesar en nam zeer actief deel aan het keizerschap van zijn adoptief vader.
Na de dood van Antoninus Pius in 161 werden Marcus Aurelius en Lucius volgens plan benoemd tot elkaars medekeizers. Lucius veranderde zijn naam tot Lucius Aurelius Verus en verloofde zich met de 12-jarige Lucilla, dochter van Marcus Aurelius.
Aangezien de vrede die Antoninus Pius met Parthia had bedongen niet langer standhield, werd Verus reeds in zijn eerste jaar als medekeizer naar het oostelijke gebied van het rijk gestuurd om die tegen nieuwe invasies te beschermen. Syrië en Armenië waren al aan Parthia verloren.
In 164 trouwde hij in Ephese met de inmiddels 15-jarige Lucilla. De campagnes gingen door en in 165 zag Verus kans Syrië en Armenië te heroveren en zelfs nieuw gebied te annexeren. In 166 dwong hij Parthia tot vrede op voor Rome gunstige voorwaarden en keerde in triomf terug naar Rome.
Sommige bronnen relativeren echter de bekwaamheden van Verus en schrijven ze vooral toe aan bekwame generaals, met name Avidius Cassius, die later nog in opstand zou komen tegen Marcus Aurelius.
De soldaten terug met de pest, die vreselijke epidemieën veroorzaakte en grote gedeelten van het keizerrijk werden door de ziekte zelfs geheel ontvolkt. Ook Rome werd zwaar getroffen. De daarop volgende drie jaren werden gekenmerkt door verschillende oorlogen die voor Aurelius en Verus succesvol verliepen. Op 38-jarige leeftijd stierf Verus door een beroerte of epileptische aanval.
Na zijn dood werd hij door Aurelius geëerd en kreeg de titel Divus (goddelijk).
[bewerk] Externe link
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Lucius Verus op Wikimedia Commons. |
