Linosnede
De linosnede of linoleumsnede is een hoogdruktechniek, waarbij de plaat bestaat uit een stuk linoleum.
De techniek is te vergelijken met de houtsnede. Omdat het snijden in de plaat een eenvoudiger is - het materiaal is zachter - kunnen vloeiender lijnen ontstaan. Ook de groteren drukvlakken zelf zijn qua textuur vlakker en missen de nerftekening van het hout.
Er wordt speciale linoleum geproduceerd voor kunstenaars.
[bewerk] Proces
De afbeelding wordt met een guts uit een stuk zacht linoleum gesneden. Daarna wordt met een roller verf of inkt op de hoge delen die zijn achtergebleven aangebracht, waarna er een vel papier op het linoleum wordt gelegd, dat met een linoleumpers sterk wordt aangedrukt. Daarna wordt de afdruk voorzichtig van het linoleum gehaald, en te drogen gelegd. Eventueel kan er nog een keer iets opgedrukt worden, meestal in een andere kleur. Van een linoleumsnede kunnen meerdere afdrukken gemaakt worden, totdat de linoleumsnede te veel begint te slijten.
[bewerk] Kunstenaars
Wellicht de beroemste kunstenaar die de linotechniek heeft toegepast was Pablo Picasso. Picasso begon eind jaren vijftig met het vervaardigen van linosnedes en introduceerde de rinsed-proof techniek. Van Picasso zijn circa 200 linosnedes bekend.
Ook in Nederland worden linosnedes vervaardigd. Er zijn er een aantal (grafische) kunstenaars die zich met succes gespecialiseerd hebben in de linotechniek. Bekende namen zijn: Hans Wap, Mark Brusse, Lenneke Saraber en Elsbeth Cochius.
