Lijst van landen die geweld tegen kinderen verbieden
Dit is een chronologische lijst van landen die geweld tegen kinderen verbieden. Opgenomen worden alleen landen met een compleet verbod van geweld (waarbij noodweer en overmacht echter vaak strafuitsluitingsgrond of schulduitsluitingsgrond zijn), in de zin van toebrenging van fysiek leed (en niet alleen van geweldsuitoefening door willekeurige derden), ook als die als straf bedoeld is: door gezinsleden/voogden, op scholen en door overheidsinstanties, bijvoorbeeld in door de rechter opgelegde lijfstraffen en doodstraf. Naast de naam van het land staat het jaar waarin het verbod compleet is geworden en het continent van het land.
Inhoud |
[bewerk] Verboden door het parlement
- Zweden (1979), Europa
- Finland (1983), Europa
- Noorwegen (1987), Europa
- Oostenrijk (1989), Europa
- Cyprus (1994), Europa
- Denemarken (1997), Europa
- Letland (1998), Europa
- Kroatië (1999), Europa
- Bulgarije (2000), Europa
- Duitsland (2000), Europa
- Israël (2000), Azië
- IJsland (2003), Europa
- Oekraïne (2004), Europa
- Roemenië (2004), Europa
- Hongarije (2005), Europa
[bewerk] Verboden door de rechter
In drie andere landen kan een volledig verbod worden opgemaakt uit de jurisprudentie: de beslissingen van de rechterlijke macht. Deze juridische beslissingen zijn (nog) niet apart in wetten gecodificeerd. De rechter heeft de bestaande wetten zo uitgelegd dat ze een verbod al impliceren. Het jaar geeft hier de uitspraak van de rechter aan.
In één land, Israël, werd geweld tegen kinderen aanvankelijk ook door de rechter verboden (2000), maar heeft het parlement hetzelfde jaar nog de onderliggende wet aangepast.
[bewerk] Situatie in Nederlandssprekende landen
In België is alle geweld tegen kinderen verboden, zij het dat geweld binnen het gezin nog niet door het parlement maar alleen door het gerechthof verboden is. Geweld door scholen en justitie is niet toegestaan.
In Nederland is geweld tegen kinderen binnen het gezin toegestaan, mits als uitoefening van een tuchtigingsrecht. De tuchtiging dient, om wettig te zijn, net als elke straf te voldoen aan de eisen van proportionaliteit en subsidiariteit: de straf moet in verhouding staan tot de ernst van het "vergrijp" van het kind en er mag niet fysiek gestraft worden als een minder ingrijpende opvoedkundige maatregel volstaat. Het tuchtigingsrecht wordt ingeperkt door het verbod op kindermishandeling: iedere vorm van geweld waardoor blijvend lichamelijke of geestelijke schade aan het kind wordt toegebracht is onwettig. Slechts een minderheid van de Nederlandse juristen meent dat dit inhoudt dat er nooit een ouderlijk tuchtigingsrecht uitgeoefend mag worden. Het kabinet heeft, precies om die reden, in februari 2005 aangekondigd een proces van wetswijziging op gang te zullen brengen. Lichamelijke tuchtstraffen op scholen zijn onwettig; de wet voorziet niet in door de overheid opgelegde lijfstraffen.
In Suriname is geweld tegen kinderen binnen het gezin eveneens toegestaan. Geweld tegen kinderen op scholen wordt alleen verboden in instructies voor scholen, niet in hoofdwetgeving. Door rechtbanken wordt eveneens geen lichamelijk geweld tegen kinderen opgelegd.
