Lijst van heersers van Zutphen
Vermoedelijk werd het gebied rond Zutphen ten tijde van de Frankische onderwerping van het saksenland rond 800 bestuurd door een lokaal gravengeslacht: de Brunharingen. Leden van dit geslacht worden tussen 794 en 801 vermeld in verband met de kerkstichting van Wichmond door Liudger.
- midden 8e eeuw: Brunhar
- eind 8e, begin 9e eeuw: Wrachari
- eerste kwart 9e eeuw: Meginhard
Daarna is er sprake van de graven van Hamaland die grafelijk gezag uitoefenen in een graafschap aan de IJssel waarvan Zutphen het bestuurlijk centrum was. Waarschijnlijk waren zij verwanten van de Brunharingen, gezien de naam meginhard in beide geslachten.
- midden 9e eeuw Meginhard
- tot 899 Everhard Saxo
- 899 - begin 10e eeuw Meginhard (broer van Everhard)
Daarna zijn er diverse mogelijkheden van heersers binnen het Hamalandse geslacht waar de genealogen het niet geheel over eens zijn.
In een oorkonde van 1059 wordt Godschalk domini Sutphaniensis oppidi ("heer van de stad Zutphen") genoemd, en daardoor geldt hij als stamvader van een gravengeslacht dat slechts drie echte graven telt
- 1064-1113 : Otto II, de Rijke, zoon
- 1113-1127 : Hendrik I, zoon
- 1127-1138 : Ermgard, zuster
- 1138-1182 : Hendrik II, zoon.
Hendrik II van Zutphen (dat is: Hendrik I van Gelre) was de eerste die in 1138 zowel graaf van Zutphen als van Gelre werd. Sindsdien vormt het graafschap Zutphen een deel van het hertogdom Gelre.
