Lawrence vs. Texas
| Lawrence vs. Texas | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 Hooggerechtshof van de Verenigde Staten van Amerika |
||||||
| Behandeld vanaf: 26 maart 2003 Vonnis uitgesproken: 26 juni 2003 |
||||||
|
||||||
| Vonnis | ||||||
| Het verbieden van anaal geslachtsverkeer tussen homoseksuelen vormt een schending van het veertiende amendement van de Amerikaanse grondwet. | ||||||
| Rechters | ||||||
|
||||||
| Individuele meningen | ||||||
|
||||||
| Toegepaste wetten | ||||||
| Het veertiende amendement van de Grondwet van Amerika |
Lawrence vs. Texas is een Amerikaanse rechtszaak van het Federale Hooggerechtshof, waarin de anti-sodomie wetgeving voor homoseksuelen van Texas ongeldig werd verklaard. Het gerechtshof had in 1986 soortgelijke wetgeving in Georgia legaal bevonden in de zaak Bowers vs. Hardwick. Hoewel de rechtszaak specifiek geënt was op een Texaanse wet, werden door de uitspraak alle wetten die sodomie verboden in alle vijftig staten afgeschaft.
De rechtszaak was aangespannen door twee homoseksuelen uit Houston, die voor het hebben van anale seks veroordeeld waren tot een boete. In hoger beroep werden ze vrijgesproken op basis van een grondwetswijziging van de grondwet van Texas uit 1971, die discriminatie verbood. De rechtbank besliste echter dat de wet die het homoseksuelen verbood seks te hebben niet ongrondwettelijk was. Nadat de hoogste Texaanse beroepsrechtbank die zaak had afgewezen, werd ze op 16 juli 2002 doorverwezen naar het Federale Hooggerechtshof in Washington D.C.
In maart 2003 werd de zaak bepleit voor de negen rechters van het Gerechtshof, die uiteindelijk met zes stemmen vóór en drie tegen beslisten de Texaanse wet ongeldig te verklaren. Het vonnis werd geschreven door Anthony Kennedy, en werd gesteund door John Paul Stevens, Ruth Bader-Ginsburg, David Souter en Stephen Breyer. In het vonnis werden de anti-sodomiewetten van twaalf staten afgeschaft moesten worden op grond van het Veertiende amendement van de grondwet van de Verenigde Staten, dat iedere burger gelijke behandeling garandeert. De beslissing uit Bowers vs. Hardwick werd expliciet teruggedraaid, omdat "Bowers niet correct was toen de beslissing werd genomen, en het nu nog steeds niet correct is. Het moet geen bindend precedent blijven. Bowers vs. Hardwick zou moeten worden en is nu teruggedraaid." Ook citeerde hij een rechtszaak uit 1981 van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, als tegenwerping van het argument dat de westerse samenleving homoseksualiteit niet toestaat. Sandra Day O'Connor, die in de zaak Bowers met de meerderheid had meegestemd, schreef een apart stuk waarin ze het weliswaar eens was met de afschaffing van de Texaanse wet, maar niet met het argument dat seksuele handelingen onder de privacywetgeving vallen. De rechters Antonin Scalia, William Rehnquist en Clarence Thomas stemden tegen, omdat met overreding van de rechtszaak uit 1986 de vonnisen van een aantal lagere rechtbanken in onder andere Alabama (over het verbod op de verkoop van seksspeeltjes) en Californië (aangaande het verbod op homoseksuele handelingen in het leger) nu op de tocht kwamen te staan. Clarence Thomas schreef in zijn mening dat hij de Texaanse wet desondanks onnozel vond, en dat hij als er als wetgevende macht van Texas voor zou stemmen om haar af te schaffen.
[bewerk] Gerelateerde onderwerpen
[bewerk] Externe links
- Tekst van de rechtszaak (Engels)
- De uitspraak (MP3-bestand)
