Kunradersteen
Kunradersteen (ook wel Kundersteen genoemd) is een geelgrijs afzettingsgesteente dat gevonden wordt bij Kunrade, in de heuvels van Zuid-Limburg (Nederland). Het gesteente lijkt qua uiterlijk veel op mergel, dat iets zuidelijker, in het Mergelland, gedolven wordt. Kunradersteen heeft een hardere structuur dan mergel en kan niet doorzaagd worden.
In het boven-Krijt (80 tot 65 miljoen jaar geleden) was heel Zuid-Limburg overstroomd door een Krijtzee. In deze tropische zee leefden veel planten en dieren die nu uitgestorven zijn. De Kunradersteen bestaat uit ontelbare skeletten van kleine planten en dieren die het plankton vormden. In deze krijtzee leefden ook vele grote dieren zoals de tien meter lange Mosasaurus.
Het gesteente wordt bijna uitsluitend gebruikt voor de restauratie van oude bouwwerken die hier oorspronkelijk uit zijn opgetrokken, waaronder naast vele boerderijen ook onder andere kastelen en kerkgebouwen, waarvan de O.L. Vrouwebasiliek in Maastricht een bekend voorbeeld is. De kalksteen werd al voor de komst van de Romeinen gebruikt voor het bemesten (bemergelen) van akkers en weilanden. Later werd het gebrand en gebruikt als metsel- en pleisterkalk. De aanwezige hardere stenen werden gebruikt als bouwstenen.
In het iets westelijker gelegen gehucht Craubeek (bij Klimmen) wordt dezelfde steensoort gevonden, maar wordt hier Craubeekersteen genoemd. In de iets oostelijker gelegen dorp Bocholtz werd dezelfde (zelfs iets harder) steensoort gevonden, maar wordt hier Bocholtzer en soms Vetschauer kalksteen genoemd. Vetschau is een gehucht (in Duitsland) wat oostelijker gelegen van Bocholtz, waar zich op de plek van de kalkgroeve thans een molen (zonder wieken) bevindt. Vrijwel alle boerderijen in Vetschau en omgeving, dat geldt uiteraard ook voor Bocholtz (Nederland) zijn gebouwd met Vetschauer kalksteen.
