Krankzinnigheid
Krankzinnigheid is een oude geneeskundige term. Men gebruikte deze term voor vrijwel alle mensen met een verstandelijke handicap en/of een psychiatrisch ziektebeeld die zich sterk afwijkend gedroegen. Naar mate men met de opkomst van de moderne psychiatrie (begin 20e eeuw) onderscheid ging maken tussen de verschillende ziektebeelden, raakte de term in onbruik. Zoals met zoveel aanvankelijk technische termen uit de psychiatrie veranderde het mettertijd in een scheldwoord, een synoniem voor gek.
Krankzinnigen werden soms opgenomen in een sociale gemeenschap. Zij werden dan vaak gezien als een soort dorpsgek. Was een krankzinnige ongewenst of qua gedrag niet te hanteren, dan kon hij of zij worden opgenomen in een krankzinnigengesticht. Vanuit hedendaags perspectief gezien moet het er in de krankzinnigengestichten bizar aan toegegaan zijn. Gedragsbeïnvloeding via medicatie was nog onbekend. Mensen werden op allerlei manieren vastgebonden. Krankzinnigen werden ook wel door familie verborgen voor de samenleving, soms zelfs vermoord.
