Khusro II
Khusro II of Chosro II (590-628) was een koning van de Sassaniden, een Iraanse dynastie.
Hij is de koning die is weergegeven in het reliëf van Taq-e-Bustan. Hij schreef Keizer Heraclius van Byzantium een brief die een waar kunststuk vol beledigingen en laster tegen de God van de christenen was. Heraclius viel het Perzische rijk binnen in 623 en vernietigde Ganzak de hoofdstad van Ardashir met de grote vuur-tempel van het Zoroastrisme. Khusro's generaal Shahrbaraz zag echter in 626 kans weer in de aanval te gaan en nam Constantinopel in de tang door een bondgenootschap met de Avaren aan te gaan. De Avaren en hun slavische bondgenoten echter werden ter zee verslagen en Shahrbaraz moest zich terugtrekken. Daarna kon Heraclius die nog in het Oosten was (in Lazica) een bondgenootschap aangaan met de Khazaren en in de Kaukasus en in Armenië de Perzen verslaan. In december 627 kwam de uiteindelijke beslissing bij Nineveh. Khusro moest vluchten en werd vermoord. De oorlog zou het einde inluiden van het Zoroastrische Perzie omdat hun rijk er bijzonder verzwakt door zou raken. De islam was de spreekwoordelijke derde hond die er met het been vandoor ging.