Kajafas
Kajafas (of Kajefas; oorspronkelijk: Jozef Qajjafa) was hogepriester in de Joodse tempel in Jeruzalem van 18 tot 36 na Chr. Hij was getrouwd met een dochter van Annas die eerder hogepriester was geweest (en tot aan zijn dood nog als zodanig werd aangesproken). Ook vijf van zijn zwagers hebben dit ambt bekleed. Zowel het Nieuwe Testament als Flavius Josephus suggereren dat Annas' invloed op Kajafas bijzonder groot was.
Kajafas onderhield nauwe banden met het Romeinse bestuur, vooral met Pontius Pilatus, die van 26 tot 36 procurator over Judea was. Vermoedelijk is het hieraan te danken dat Kajafas niet minder dan achttien jaar het ambt van hogepriester bezat, voor deze periode een uitzonderlijk lange tijd. De keerzijde was echter dat toen Pilatus wegens zijn gewelddadige optreden tegen de Samaritanen in ongenade viel, ook Kajafas' lot was bezegeld: de Syrische gouverneur Vitellius onthief hem uit zijn ambt in hetzelfde jaar dat Pilatus naar Rome werd teruggeroepen.
Kajafas is vooral bekend geworden omdat hij als hogepriester het Sanhedrin voorzat tijdens de berechting van Jezus.
In 1990 werd er in Jeruzalem een familiegraf gevonden uit de 1e eeuw, in dit familiegraf zou Kajafas begraven zijn, de Aramese tekst op het familiegraf luidt: "Jehosef bar Qajfa" de Aramese benaming voor "Jozef, zoon van Kajafas".
